İnsan bir kendine yapılan kötülüğü birde kendi yaptığı eyiliği unutması gerekendi maalesef bunları unutmayı unuttu tabiri caizse ”ne oldum delüsü” oldu.
İnsanın atası Adem’di ve Adem’de topraktan yaratılmıştı, toprağa saygımız ve sahiplenme duygusu belli ki ondandı. Adı üzerinde ata toprağı, ata ocağı ve ata yadigarı deyimleri de demek ki bundandı.
Eski insanlar vardı, kendileriyle yaşıt eski evlerin güneş çağmış yorgun duvarlarına yaslanan ve nerde o eski insanlar ve komşuluklar diye başlayan hikayelerin bilmem kaçıncı tekrarını anlatan.
İnsan topraktan yaratıldı emme gel zaman, git zaman beğenmez oldu toprağı kestane çıkmış kabuğunu beğenmemiş misali.
Toprak huzur, şefkat, merhamet ve nimet demekti ve insanda topraktaki bütün özellikleri üzerinde barındıran demekti kimi zaman toprağın oğlu kimi zamanda toprak ana deyimleri buna en canlı örnekti.
İnsan hem en sevdiklerini topraktan elde eden ve en sevdiklerini elleriyle toprağa veren demekti.
Velhasılı kelam insan topraktan yaratılmıştı ve geldiği toprağa elbet geri dönecekti.
İnsan betonu keşfetti soğuk ve kalın o günden sonra hiç bir şey aynı olmadı. Toprakta yeşerttığimiz vicdanları betona gömdük hem de insan eliyle.
Siz hiç betonun oğlu yâda beton ana diye bir söz duydunuz mu?
Toprakla haşır neşir olan insanları tanımak nasip oldu ve onlar gerçekten insanoğluydu.
Yoldan gelene yorgunmusun, açlığın, susuzluğun, harçlığın varmı diye sorup yolcu ederkende mutlaka yolluk hazırlayan insanlardı onlar ve onların lügatında yok yoktu.
Şimdi neyin var diye soruyor moderin dünyanın moderin insanoğlu ev,araba, makam ve mevki insandan daha çok rağbet görür oldu.
Dedik ya insan unutan demekti ve şimdilerde birçoğumuz insan olduğumuzu dahi unutur olduk.
İnsan ölebilenlere rahmet, insan kalabilenlere selam olsun.
Söz bitti.
Hakkı BİÇER
14 Kasım 2023
İstanbul Bahçeşehir
Yorum Ekle
