Enver Seyhan
Para olur olmaz biner giderdik
Sözümüzde durur geri öderdik
Mazotu biterse iner (y)iterdik
Kahrımızı çekti Köy minibüsü
Kıliması doğaldı açardık camı
Unuturduk içinde kederi gamı
Yavaş giden şoför alırdı namı
Kahrımızı çekti Köy minibüsü
Yollara çıkardık bekler binerdik
Yokuşlarda kıymaz düzde inerdik
Köyden şehre kadar sohbet ederdik
Kahrımızı çekti Köy minibüsü
İçinden ağırdı üstünde yükü
Taşırdı köylerden yoğurdu sütü
Sağlamsa teyibi çalardı türkü
Kahrımızı çekti Köy minibüsü
20.01.2024
Hassalı Şair Mustafa Andız
* * *
(“Köy Tıraktörü” dense de yeridir. İki kelimeyi tebdil ettim. Çok güzel bir şiir. 50 – 60 sene öncesini anlatıyor. 50 sene önce minibüs de taksi de vardı tek tük; yavaş yavaş, azar azar, sıra ile verdi, veriyor bilimin gelişmenin tekniğin esrarını elin oğlu. Her şeyin bir bedeli var. Kırsalın ilk göz ağrısı traktördür. İnsanlar traktörle çarşıya pazara haftaya giderdi. Yükünü denesini zahiresini eksiğini gediğini alacağını satacağını çuvallara doldururdu. Bugün market alışverişinde kullanılan poşet var ya; onun yerine file vardı. Filenin evvelinde kese kağıdı kullanırlardı bakkallar. Son dönemde geri geldi kese kağıdı. Market yoktu. Esnaf vardı. Daha evvelinde ise yaya olarak at ile merkep ile kağnı ile şâre gidildiğini eski insanlardan dinlemişliğim var. Her kasabada kazada şehirde “otel ve hotel” yerine “Han” bulunuyor. İnsan da hayvan da orada geceliyor. Adından belli ki “otel”de gavur icadı. “Sabahçı kahvesi” ise Canik bölgesi âyanı takip eden senelerde ise Trabzon Valisi olan Süleyman Paşa’nın icadı. Adam icat çıkarmış kolay bir şey değil. Fakat 1950 yılına kadar hatta niteliği değişse de 1970’lere kadar “Han” özelliğini kimliğini kişiliğini koruyor. Bugün araba otomobil otobüs teyyare şimendifer gemi… Hepsi var; konaklamak için de otel motel hostel…. Hepsi var.)
Yorum Ekle
