ANA HAKKI ÖDENMEZ

Özledim, canım Annem, çok özledim seni.
Ne olurdu sanki bırakıp’ta gitmeseydin beni.
Yâda, yâda, biraz daha geç gitseydin.
Şaka yaptım Annem, şaka yaptım, sakın alınma,
Bu sana sitemim değil Annem, sadece özlemim!
Allahın takdiri böyleymiş karşı gelinmez.
Ama seni çok, çok özledim canım Annem!

Biliyorsun sen giderken üçüncü sınıfa gidiyordum!
Şimdi büyüdüm Annem, altıncı sınıfa gidiyorum!
Hani akşam oluca, yatağıma yatırırdınya beni,
Hani iyi geceler diyerek öperdin ya Annem!
İşte hep senin, o son busenle dalıyorum uykuma.
Sabah, yine bildiğin gibi be Annem, çok zor kalkıyorum!
Senin yerine,anneannem öperek uyandırıyor beni,
Yaşlılık işte, oda kendine zor bakıyor zaten.
Ama seni çok, çok özlüyorum canım Annem!

Şimdi sen merak ediyorsundur canım Annem!
Arkadaşlarım seninle ilgileniyor mu diye,
Evet Annem evet, arkadaşların çok güzel ,
Tıpkı senin gibi,
Onlarıda güzel seçmişsin kendin gibi,
Fakat senin yerini kimse tutmuyor be Annem!
Ben seni çok, çok özlüyorum canım Annem!

Babam çok uzaklarda çalışıyor, oda bayramlarda geliyor.
Üç gün kalıyor, tam alıştım derken oda gidiyor.
Of Annem of, sensizlik çok zor, içimde sönmeyen bir kor.
Okuyacağım diyorum, ama sensizlik çok zor be Annem.
Seni hiç unutamıyorum ki, her an her yerde aklımdasın,
Sen aklıma gelince derslerimi unutuyorum Annem!
Ne okumak geliyor içimden, nede ders çalışmak.
Unutuyorum her şeyi, düşünemiyorum hiçbir şeyi,
Yalnız sen varsın içimde, ne yapayım, elimde değil Annem!
Elimde değil işte”ama”merak etme okuyacağım,
Sana verdiğim sözü tutup, milletime faydalı olacağım!
Seni çok, çok özlüyorum canım Annem!

Fırsat buldukça özlemle, mezarına gidiyorum!
Başucuna bir buket çiçek bırakıyorum!
Fatihalar okuyup, dualar ediyorum!
Sonra bir öpücük bırakıyorum o gül yüzüne,
El sallıyor hüzünle ayrılıyorum yanından, istemeden.
Beni duyuyorsun değimli Annem? Beni görüyorsun değimli?
Seni çok özledim Annem, seni çok özledim!
İyi uykular canım Annem,Allaha emanet ol,
Mekânın cennet, Melekler yoldaşın olsun.
Annem, canım Annem!

Sami ASLAN İstanbul, 02–12–2010
Koca Çınar, Adlı şiir Kitabından