Eskiler kapının ardı gurbet derlerdi ve gurbete yolcu ettiklerine hep şu meşhur cümleyi söylerlerdi.
Gidip te dönmemek, dönüp te görmemek var. Bu bir nevi helalleşmeydi ana, baba,eş, kardeş çoluk çocuk ve tüm hısım akrabayla.
Sonra su gibi akıp tez gel anlamında sular dökülürdü gidenin arkasından kalanlar tarafından.
Kimine ayrılık kimine umut oldu gurbet adına türküler yakıldı şarkılar, şiirler söylendi.
Gurbetten sılaya içli mektuplar yazıldı hemde ta içten gelen duygularla.
Ve son söz olarak herkes kapının ardında kendi gurbetini yaşadı ve yaşamaya devam ediyor.
Gurbet
Doğupta doyamadığım
Yerin adıdır gurbet
Şafak vakti yürünen
Yolun adıdır gurbet.
Tanımadık yüzlere
Bilinmez lehçelere
Zoraki gülümseme
Selam adıdır gurbet
Masmavi gökyüzünü
Yemyeşil yeryüzünü
Atanın bir sözüne
Terki diyardır gurbet.
Bir gün dönerim diye
Çekilen bunca çile
Poyraza,karayele
Dimdik durmaktır Gurbet.
Hakkı BİÇER
28 Mayıs 2022
İstanbul Bahçeşehir
Yorum Ekle
