Samet Alpat
Dostlarım; susma zamanı değil, konuşma zamanıdır. Ulus olarak her fert elinden ne geliyorsa yapmalı yardım etmeli. Bu günler ülkemizin en acı seferberliğidir. Maddi manevi katkıda bulunmalıyız. Şiir yazmak suç değil, iç dünyamızın dışa vurumudur.
YÜREĞİMİZ YANIYOR
Feleğin işine bak feryat dolu bir sabaha uyandık
Azrail yüreğimize sapladı paslı kanlı hançerini
Mevsimin suçu yok doğasında var soğukkanlılık
Geceler ağır gündüzler ölüm haberleriyle yandık
Gece ayazda aradılar yarı çıplak halde sevdiklerini
Dudaklar açıldı kapandı çaresiz yardım edilsin diye
Daha ölmeden takdir-i ilahi diyerek selaları verildi
Karanlıklar içinde acele kefensiz gömüldüler bile
Gerek yokken gereksiz olanlar her zaman yanında
Yürekler tutuştu yangınlar içinden koşuyorum sana
İhtiyacın olduğunda uzak yerlerden sözlerle anılırsın
Binlerce yardımın bir dilimini yemek bile nasip olmaz
Karanlık gecelerde gaz lambasından sızdı huzmeler
Bakmayın sorumluların timsah gözyaşından süzmeler
Ülkede cengimiz var adam olan karşı çıksın bu düzene
Kaç kere sınayacak hayat, kadersiz milletimi üzmeye
Acıları dile getirerek hüzünleri perçinleyen şiirleri
Ahınız yerde kalmasın ulusça yüreğimizle yazarız
Binalar sokaklar caddelerden çıkan umutlu yavrular
Kurtuldu, binlerce el üstünde dalgalandı bayrak gibi
Sahipsiz buldular haramiler kestiler sokak başlarını
Hırsızlar arsızlar canlı dahi koymaz çattılar kaşlarını
Çocukları kaçırıp çaldılar garibin kimsesizin aşlarını
Ömrümüz oldukça unutmayacağız hırsızların başlarını
Hepsi unutulup dev saraylara çekilip keyif sürecekler
Daha kaç bin vatandaşı gömeceklerini hesap edecekler
Toplanan vergilerle gülüp bebelerin hesabını dürecekler
Eninde sonunda alınan kul haklarıyla defolup gidecekler
…
