Bizim oraların insanları esmerdir buğday gibi ekmek gibi.
Bizim oraların insanları vefalıdır toprak gibi.
Bizim oraların insanları şefkatlidir ana gibi.
Bizim oraların insanları cefakardır baba gibi.
Ve bizim oraların insanları güneş yanığı yüzlerinden umut eksik olmayan, çatlamış ellerinden bereket fışkıran Anadolu gibidir şafakta doğan gurupta ihtişamla batan.
Ve bizim oraların insanları ireçberdir zifirli elleriyle tütün kıran, pancar söken, ayçiçeği kesen bamya dizen ve soğan başak eden.
Bizim oraların insanları köylüdür ve köylüde milletin efendisidir.
Dokunmayın Efendiye
Yoktu giymeye urbası
Kevrek tüterdi sobası
Yediği zoğal çorbası
Bulduysa cuvara parası
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine
Güttüğü mal gara sığır
Gezip durur dere, bayır
Heybesinde zeytin, peynir
Hem yer hem de şükür eder
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine
Gün aymadan düşer yola
Goyunu sürer çatağa
Çayı gor isli demliğe
Yatar ağaç gölgesine
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine
Akşam eve erken döner
Yemeğini sofrada yer
Gavede acansı diğner
Gelir uzanır divana
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine
Alatirik fazla yakmaz
Cin eteşi yeter ona
Verir sırtı ocaklığa
Kurum tutmadıysa baca
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine
Çamur karar kerpiç yapar
Boya bilmez kireç duvar
Ekin biçer, yığın yığar
Yüzü güldüyse harmanda
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine.
Yatmadan gapıyı kösler
Bide goca cerek yaslar
Gışın demet,pastal başlar
Verdimiyse baş fiyete
Dokunmayın Efendiye
Değmen köylünün keyfine.
Hakkı Biçer
05/02/2021
İstanbul Bahçeşehir
