Azem Uysal
Yazmakta gecikmiştim. Vefatının sene-i devriyesinde aldım kalemi elime. Zaten her şey yazılmıştı… Ama olsun ben yine de yazacağım.
Asım kardeşimizi okuldan şahsen tanıyorum. Ben ondan 3(üç) yaş büyüktüm. Yıllar sonra Gerçek Hayat, Genç Dergisi, Beyaz Haberlerle tekrar tanışmış oldum. Sonra Mizah Dergileri… Filit, Cıngar, Cafcaf… Hepsini takip ettim. Asım’ı okuyup takip ettikçe; M.Akif’in Asım’ın Nesli dediği Asım işte bu dedim. Sonraları bir telefon görüşmem oldu. Artık haberleşiyorduk. Dergiler üzerine sorduğum bütün soruları cevaplıyordu. Son yıllarda ise, artık olmayan mizah dergiciliği konusunda konuşuyorduk. 2019 yılı Ekim ayında Tokat Kitap Fuarına geleceğini duydum. Geleceği günü takip ederek, hemen yanına gittim. Sohbet edip çay içtik. Bana çocuklarımı sordu. Ve çantasından çocuklarım İçin kitap ve dergiler verdi. Yıllarca duyduğum Asım’ın bu hareketi şimdi benim için gerçekleşti. Çok sevindim. Hep uzaktan takip ettiğimiz, Sevdiğimiz, Türkiye’nin önemli bir yazarından hediye almıştım.
Asım, bu kadar kısa zamanda kendini ne güzel yetiştirmiş. Genç olmasına rağmen çoğumuz abi dedik, hocam dedik. Hece Dergisindeki özel sayıdaki bütün yazılanları okudum. Allah’ım İnşallah Asım gibi gençlerimiz hep olur dünyada. Azem’den tutun Metin Uçar’a, Ahmet abimizden (Günaydın) tutun Hakan Albayrak’a kadar. Daha niceleri… Saymakla bitmez. Zaten herkes biliyor. Bu kadar harika insanları bir araya getirip, seven sevilen… İnşallah onun gibi olanlardan oluruz. “Alışmak Ölümüne Karşı” kitabını, bütün insanlara okumasını tavsiye ediyorum. Daha yazacak çok şey vardı belki. Ama takdir-i ilahi. Temmuz 22’sinde vefat haberi hepimizi derinden üzdü. 23’ünde defin ve 24’ünde Ayasofya’da Cuma Namazı ve açılış. Tevafuk işte.
Vefatının yıl dönümünde kederli ailesine baş sağlığı diliyorum. İçten, samimi, katışıksız iyi bir Müslüman olduğuna şahidiz. Hakkım varsa helal olsun. İnşallah O’da bize hakkını helal etmiştir. Allah rahmet eylesin. Ruhu şad olsun. Türkiye’mizin başı sağ olsun.
