muhabbetle
kader bazen bir pürüz çıkartır
çok da lüzumlu değildi demeli
delirmemeli durduk yere
şirazeden çıkar da
çıra gibi yakarsın kendini
yanmamalı yakmamalı
belanın her türlü püsküllüsünü
bir ondan bilmeli bir Allahtan
musibet saydığını biranda
püskürten de yine yaradan
itirazsız razı olmalı
rab bilir işini demeli
sofrada doyur karnını
kendini yemekle,
kimin karnı doymuş ki
kendine ya rıza
ya da raziye isminde
… bir dost bul
bulmalı daha doğrusu
muhabbetle çözülür bazen
pürüzün eğrisi doğrusu…engin aydın