Şu bükülmüş belim, şu akılsız başım, gittikçe ağırlaşan şu yüklere tâkat getiremeyecek. En iyi dost dahi, eğer beni bu halde görse, ya divânedir ya deli diye beni kendinden uzaklaştırır…
İnsanın vazifesi, hayatın en ağır yükünü dahi zayıf omuzlarında taşımak mıdır?
Ne yazık ki dünyanın fâni ve faydasız yüklerinin hamallığı insanı şekâveti ebediyete kadar sürüklüyor.
İstiyorum ki bir cümle duyayım, bütün ruhum yatışsın. Bu nedenle okuyoruz, dinliyoruz, yazıyor veya arıyoruz. Bir cümle her şeyi değiştirebilir çünkü; yeni baştan başlayabilir bütün hikâyeler.
“Sesini duymak istedim, nasılsın?” diyebilir birisi, “merak ettim” diyebilir…
Ne kadar rahatlatıcı değil mi?
Bildiğim en iyi şey, yaşamın bana her zaman bilmediklerimi öğrettiğidir. Öğrendiğim Hayat biraz kahkaha, biraz hüzün, biraz aşk ve biraz da dram. Aynı çok kötü çekilmiş bir sinema filmi gibi. Yaşamda sadece iyilik ve kötülük yoktur, bu yüzden iyi ya da kötü diye hayata bakılmaz. Sadece hayat vardır ve iyiliği ya da kötülüğü yapanlar insanlardır.
Doğduğumuz andan itibaren her yaşanan olay bize az ya da çok yük bırakır. Bu yüklerimizin farkında değilsek bunları genellikle hayatımız boyunca taşır, her gittiğimiz yere götürür, düşüncemize baharat olarak katar, kullandığımız cümlelerin içine serpiştiririz. Her ne yük taşıyorsak hayatımızın tadı da ona göre olur. Yük olan şeyler genellikle iyi duygu ve hisler değil, negatif olarak değerlendirilen ayrılık, üzüntü, yarım kalmışlığın kırıntılarıdır. Fiziksel olarak görünmeyen içimizde taşıdıklarımız, bizi ağırlaştırır ve rahatsız eder. Altında cam kırıkları bulunan bir halının üzerinde yürümek gibi can yakar. Pürüzsüz ve temiz bir halının üzerinde yürüdüğünü sanırsın, fakat acı çekeriz.
Kişi etrafındaki insanların yüklerini de yüklenerek kendini güçlü bir kahraman gibi hissetmek ister. Oysa ki insan kendini gereksiz yere yorar, çünkü hayatta kimse başkasının adına onun yüklerini taşıyamaz.
Fakat burada ince bir çizgi mevcut. İnsan yüklerini ne zaman bırakacağını bilmeli. Hizmet ettiği ölçüde taşıyabilir, ancak vakti zamanı geldiğinde onları bırakmayı da bilmeli. Çünkü insan nefes almaya devam ettikçe, onu daha da ileriye götürebilmek için yeni yükleri olacaktır. Alacağı dersi alarak, yola mümkün olduğunca en hafif şekilde devam edebilmeli insan.
Al kağıt ve kalemini, şu soruları sende cevaplamaya başla.
•Senin yüklerin neler?
•Kendine yük edindiklerinden hangileri sana hizmet ediyor, hangileri seni sadece ağırlaştırarak yoruyor?
•Yüklerin hayatında neye hizmet ediyor?
•Hayatında içsel alanda nelerle uğraşmayı bırakmak istiyorsun?
•Yüklerini gerçekten bırakmak istiyor musun?
•Yüklerini nasıl bırakabilirsin?
•Yüklerini bırakmak için hayatında ne gibi eylemlerde bulunacaksın?
•Hayatındaki yükleri bıraktığında sen kim olacaksın?
•Yaşadığın sürece yaşayarak biriktireceğin yeni yüklerin farkında olmak için ne yapacaksın?
Evet yorgunum bende…
Hafif ve keyifli bir hayat yolculuğu dileğiyle…
Sevgilerimle!
Naci Özkan
2 Ağustos 2024
