Azem Uysal
Sene 1988. Aralık ayının sonları… Cuma günü ezan okunsun da namaza gidelim diye oyalanıyoruz arkadaşlarla. Ancak o da ne Taşova Merkez Camii’ye yakın bir yerden geçerken vaizin sesi tanıdık geldi. Hemen içeri girdik.
Her zaman namaz kıldığımız üst kata çıktık. Konu yılbaşı gecesiydi. Vaiz o kadar dokunaklı konuşuyordu ki etkilenmemek elde değildi. Aradan 33 (otuz üç) yıl geçmesine rağmen hafızamda şu cümleler kaldı.“Değerli Müslümanlar sizlere yalvarıyorum. Ne olur o gece televizyon açmayın. Kapatın. O geceden sonra açın. Ama yılbaşı gecesi Allah rızası için açmayın.” demişti. Aslında tek bir kanal vardı. O zamanlar eğlenceler sadece bir kanalda olurdu. Şimdi sayısız özel kanal ve ahlak sınırlarını zorlayacak sayısız eğlence programları var. Vaiz o zamandan bu günlere verdiği mesajla dikkatimizi çekmiş. Aslında ne kadar da öngörülüymüş. Ülkemize renkli televizyon geleli birkaç yıl olmuş. Hocam şimdi kürsüye çıksa hayatımızdaki renkli eğlenceleri görse ne derdi acaba? Bu düşünce hocamın ileri görüşlülüğünden yola çıkarak ziyadesiyle korkuyor beni. Endişeleniyorum yaptığını sadece Allah rızası için yapamayan bir topluma dönüşmekten.
Bu güzel vaazı anlatan kürsüdeki kişi, benim meslek dersleri öğretmenim Davut Gazi Benli idi. Yıl sonu gelirken bu anekdotun paylaşmak istedim. Buradan sayın hocama sağlık afiyet ve esenlikler diliyorum. Bizde emeği büyük. Kendisine sonsuz saygı ve hürmetlerimi sunuyorum.
