Canparemiz, oğlumuz Alperen’i 15.Aralık günü kaybedişimizden bu yana duygularıyla ve dualarıyla acımızı hafifletmeye çalışan, törenimize katılarak, arayıp sorarak büyük acı ve kederimizi paylaşan herkese sağolun diyorum.
Allah, evlatlarınızı size bağışlasın. Acı keder göstermesin.
Biz, artık yaşıyoruz sayılmaz.
Yaşayan bir ölü gibiyiz.
Dayanılacak gibi değil.
Bu bir sınav veya imtihan da değil, inanamıyorum.
Böyle bir acıyla sınav olur mu ?
Yeryüzünde bunca alçak, namussuz, bebek tecavüzcüsü, aşağılık, adi, şerefsiz varken, sana kul olmayı şeref bilenlere neden böyle acılar yaşatıyorsun Allahım…!
Hergün okuduğumuz ayetinde diyorsun ki “İyyake na’büdü ve iyyake nestaîn” Yanlız sana kulluk eder ve senden yardım isteriz ,diyoruz.
Sana teslim olmuşken ,”La tahzen-Üzülme ” diyorsun…
Her zaman sevdiklerimizi “ALLAH’A EMANET OLUNUZ ” diyerek dualarla ayrılırıyoruz…
Biz de evladımızı sana emanet etmiştik ,Allahım…!
Bize emnet olarak verdiğin canımızı artık taşıyamaz olduk.
Sen biliirsin.
Lütfen,
İdris Sayar
