Bak içimde oluşan bir sevinçle yine sana geliyorum .
Her gelişimde galiba ben sende aşağıdaki yıllarımı arıyorum.
Gençliğimin geçtiği adım adım dolaştığım sokakları özlüyorum.
Kır atıma binip sel deresinden aşağı geçip Samsun caddesine inmeyi.
Samsun caddesinde kır atı şahlandırdığım atımın ayağının kayıp birlikte düştüğüm günleri.
Koşarak yanıma gelen Halise teyzenin ”bir şey oldu mu diye” telaşlı, telaşlı sorduğu günlerimi arıyorum.
Gökcelik’te, Faravga’da rahmetli Hamit Dincel’le koyun güttüğümüz günlerimi arıyorum.
Aslında kısa da olsa çobanlık yaparak bu gün Süleyman olmamın temelini attığım günlerimi arıyorum.
Taşova Başyurt yaylasına gitmek için Kırkharman köyü çıkışında bulunan pınarın başında mola verdiğim günlerimi arıyorum.
Farkında olmadığım fakat rahatsızlık verdiğim nur içinde uyusun komşuların okula gelip beni müdüre şikayet ettiği günlerimi arıyorum.
Aklıma geldikçe çok güldüğüm pencereye merdiven dayayarak eve girmeye çalıştığım günlerimi arıyorum.
Köprü üzerinde korkuluğa ellerimi dayayıp yeşil ırmağının akışını seyrettiğim günlerimi arıyorum.
Karakolun köşede oturup Samsun caddesinde yol gözlediğim günlerimi arıyorum.
Dünyanın gözü üzerinde olan gıpta ile baktığı İstanbul’da 40 senedir yaşasam da,
ben senin yeşilırmağının akışını, girip de serinlediğim gençliğimi arıyorum.
Bana bir babadan çok her şeyimi paylaştığım babam nur içinde yatsın Abbas Akgün’ü arıyorum.
Kısacası Taşova ben sende geri gelmeyecek gençliğimi arıyorum.
Hep bu hayallerle, sevinçle sanki bulacak gibi gençliğimi bulmaya geliyorum.
Yayla yollarında Köroğlu gibi sevda türküsü söylediğim yıllarımı arıyorum
Samsun caddesinde akşam arkadaşlarla sohbet ederek yürüyüş yaptığımız günlerimi arıyorum.
Gençliğimi arıyorum. Yaşamak isteyip de yaşayamadığım yıllarımı arıyorum.
İşte ben her gelişimde gençliğimi arıyorum. Ben seni arıyorum Taşova.
Süleyman Akgün.
