İdris Sayar
Bu coğrafyada yaşayan herkes bilir ki Yeşilırmak, ana atardamar gibidir. Gâhi coşar, kıyılarını yıkar gâhi durulur, kıvrılarak nazlı nazlı akar giderdi. “Giderdi” dedim ya, artık emin değilim.. Hergün biraz daha azalarak moda tabirle küresel mevsim değişikliğine verdiğimiz kurbanlardan biri daha mı olacak ?
Korkarım ki gidişat hiç de iç açıcı değil. Göz göre göre kaybediyoruz, bu güzel akarsuyumuzu…Yakın bir geçmişte kirliliğinden çokça şikayetçi olduğumuz Yeşilırmakımızın kirli akmasına bile razıyım.
Çocukluğumuzda insanların aşlık ve bulgur için hazırladıkları buğdayını ırmakta yıkadıklarını hatırladım.. Ey nazlı Yeşilırmak, seni kaybedersek ne çok şey kaybedeceğimizi iyi biliyoruz…İnsan, şah damarı olmadan yaşayabilemezse bu topraklar sensiz öksüz kalır, yetim kalır. Çöl olur, kurur gider…
Biliyorum, sana hakkıyla sahip çıkamadık.. Para kazanma hırsına yenildik. HES denilen ucube sistemlere seni feda ettik.. Belki de kızmakta ve bizi terketmekte yerden göğe kadar haklısın.
Biz senin için direndik ama gücümüz yetmedi, ey Yeşilırmak.
Bir Kızılderili atamız sözü vardır ya söyleyip dururuz. “Son ağaç kuruyunca, son balık ölünce, son ırmak kuruyunca beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak ..!” Umarım ki Yeşiırmak kurumadan ,” geç kalmış olmayız. Yeşilırmak ,son çığlıklarını atıyor. Eğer duymazsak, görmemezlikten gelirsek inanın geleceğimizi tehlikeye atmış olacağız.. Ne yapıp da Yeşiılırmak yok olmaktan kurtarılır fikrine kafa yormalıyız.. Yoksa gelecek nesilleri büyük bir sıkıntıya mahkum etmiş olacağız. Böyle biline, vesselam.
Taşova-2000 yazı…Ne kadar çok değişmiş..
AMASYA MERKEZ 2021 TEMMUZ AYI ÇEVREYOLU KÖPRÜSÜ
