Özelileştirmenin kapanma olduğunu yaşayarak öğrenenlerdeniz.
Taşova’mızın 46 köyünde 3120 tütün ekicisi vardı.İlçemizin tek ve en önemli istihdam kurumu olan Tekelimizde 430 işçi çalışmaktaydı.Kazamıza her ay 500 milyar para giriyordu.Binbir emek ve çilesine rağmen tütün, köylerimizin , köylülerimizin geçim kaynağıydı.İyi para ettiği zaman köylümüzün yüzü güler ,traktör alır çocuk everirdi.Sadece köylümüz değil ilçemize giren paradan lokantacımız,kamyoncumuz,esnafımız da nasibini alırdı.
Bir de ülke bütününde yaşanan bir Tekel gerçeği vardı.Tekel Türkiye çapında ihracatta ve çalışan sayısında birinci sıradaydı.500 firma içinde karlılıkta 3. Sırada yer alıyordu.Bünyesinde yaprak tütün işleme evleri , sigara fabrikaları,içki imal eden fabrikalar,tuz işletmeleri,binlerce işçisi,üreticisi ve mal varlığı ile ülkenin en büyük ekonomik kuruluşlarından biriydi.Ülke insanına ve devlet hazinesine para kazandırıyordu.
Sigara sanayiinde ve tütünde ki rantta gözü olan emperyal güçler ve ondan çıkar sağlayanlar bilinçli olarak tütüncülüğümüzü sekteye uğrattılar.Tütünden devlet desteği çekildi.Üretime kota kondu.Üreticiler tüccarın eline bırakıldı.Sigara fabrikaları kasıtlı olarak yenilikleri takip etmedi.Sigaralarımız yabancı sigaralarla rekabet edemez hale getirildi. Fabrikalar düşük kapasite ile çalıştırıldı ve netice olarak Tekel işletmeleri bir bir kapandı.
Şimdi vitrinlerde sergilenen yabancı sigaralar hala satılmaya devam ederken bu yaşananları gördükten sonra bir vatandaş olarak sormaz mısınız ? Bir devlet kar eden kuruluşunu neden satar,oralarda çalışan evine ekmek götüren binlerce işçisini neden yoksulluğa iter.Hani biz sosyal devlettik.Binlerce aileyi işsiz aşsız bırakan bu özelleştirmenin üretim,istihdam verimlilik masallarına mı yoksa yapılanlara mı inanacağız.
Şimdi de “Şeker Yasası” ile doğrudan tarımsal üretimi ve pancar üreticilerini ilgilendiren ,taban fiyatın kaldırıldığı ,fiyat belirlemenin fabrikaların keyfine bırakıldığı,üretime kota konduğu , pancar ekiminin sınırlandığı köylünün pancar ekemez hale getirildiği yasal düzenlemelerden sonra şeker fabrikalarının özelleştirilmesinin yolu açılmak istenmektedir.
Bu özelleştirmelerle şeker fabrikalarımız aynen sigara fabrikalarımız gibi bir bir kapanacak ,küresel gıda şirketleri (Cargill) vasıtasıyla ABD ve Arjantin gibi ülkelerde üretilen GDO’ lu mısırlar ithal edilerek nişasta bazlı şeker üretimine geçilecektir.GDO’nun doğaya ve insana verdiği zararlar,nişasta bazlı şekerin son yıllarda artan kanser vakalarında etken olduğu bilim tarafından dillendirilirken milli ve yerli olan pancar üretimi bitirilip üreticiler mağdur olacaklardır.
Vitrinlerde Türk sigarasını yok edenler şimdi de gıda egemenliğimizin yok olmasına sebep olacaklardır.Şeker yasası öncesi şeker pancarı üreten aile sayısı 490 bindi.Şimdi 105 bine gerilemiş.Kapanacak şeker fabrikalarının hayvancılığımıza da olumsuz etkisi olacağı aşikardır.Hayvan yemi olarak kullanılan küspenin yok olmasıyla yemde de dışa bağımlı kalacağız.
Sonuç olarak gördük ki tütünde pancarda uygulanan bu tarım politikaları dış kaynaklı enerji ,kimyasal ilaç ,tohum ve gıda şirketlerinin İMF,Dünya Bankası aracılığıyla dayatmış olduğu politikalardır.Yine gördük ve yaşadık ki üretenler de tüketenler de bundan zarardan başka bir şey görmedi.
Bize özelleştirmenin üretim,istihdam ve verimlilik adına yapıldığı söylenegelmiştir.Ancak yapılanlar bunu doğrulamıyor.Ankara’da Et ve Balık Kurumu ,İstanbul’da Yeni Bostan’da Süt Endüstrisi Kurumu yerlerine AVM ler yapılmış, ilçemizde de tek istihdam yeri olan Tekelimizin binası resmi kurumlarca paylaşılmıştır.Oysa Türkiye’de özelleştirmeyi öyle güzel anlatıyorlardı ki verimlilik artacak,istihdam yaratılacak işsizlik ortadan kalkacaktı.
Bir fıkra hatırlıyorum;
Balonla geziye çıkan bir turist grubu fırtınaya yakalanır .Balon meçhul bir yöne doğru sürüklenir.Bir tarlanın üzerinde durur.Tarlada tek bir kişi çalışmaktadır. Balondakiler aşağıda çalışan kişiye sorarlar:
-Hemşerim biz neredeyiz.Adam kafasını kaldırıp cevap verir.
-Gökyüzündesiniz.
-Hayır nerede bulunuyoruz.Adam cevaplar.
-Balon içindesiniz
-Yahu kardeşim biz sana bulunduğumuz yeri soruyoruz deyince
-Benin tarlanın üstündesiniz cevabını verir.
Balonda ki adamlardan biri bu cevaplardan sonra aşağıya seslenir:
-Hemşerim senin asıl mesleğin ekonomistlik mi ? Tarlada ki adam cevap verir
-Nereden bildin
-Söylediklerin doğru da bir boka yaramıyor.
Evet özelleştirme için çok güzel şeyler söylendi ama hiç biri zarardan başka bir şey getirmedi.
Gerçek niyetlerin soylu maskelerin altına gizlenerek söylenmesi siyasetçilerin işidir.Ancak üreticimizi işsiz aşsız bırakan tüm özelleştirmelerin maskesini düşürmekte biz özgür yurttaşların ve ülkesini milletini seven aydınların işidir diyerek Amasya’mızdan özelleştirme değil şeker fabrikalarımıza sahip çıkılmasını duyurmak istiyoruz.
