Viran olmuş köylerimiz, boş kalmış evler
Göçüp gitmiş dünyadan, sevdiğimiz yüzler
Gurbet elden mektup girdi, dostlar ile araya
Kaldık gurbet ellerde, gidemedik sılaya
Perçemini yan tarardı, on beşine girenler
Düğünlerde görürlerdi birbirini sevenler
Köyümdeki dostlukların, tadı bambaşkaydı
Cahile nasihat ederdi, köyümdeki büyükler
Şimdi kalmadı o, eleri öpülesi büyükler
Birçok ev kapalı kaldı, açılmıyor perdeler
Hepsi göçüp gittiler, şu yalancı dünyadan
Hani, nerde, bizleri büyütüp emek verenler
Aslımız köylü idi, işte bizler buyduk
Koyunların, kuzuların, seslerini unuttuk
Boş kalmış ahırlar, boş kalmış ağıllar
Kıratlara binip de, gezmeleri unuttuk
Bu köy bizim köyümüzdü, nasılda unuttuk
Doğduğumuz topraktı, bizler çok mutluyduk
Meğerse nede zormuş, bu ekmeğin kavgası
Gurbet eller mekân oldu, köyümüzü unuttuk
İstanbul, 14.09..2011 Şair:Sami ASLAN
