Eskiden büyüklerden en çok işittiğimiz sözdü bizim zamanımızda diye başlayıp sonu asla gelmeyecek sandığımız bin bir güçlükle yaşanmış hayat hikayelerini dinlemek.
İnsanın yaşı ilerledikçe geçmişe olan özlemi daha da artıyormuş.
Oysaki bir çoğumuz geçmişin yokluğunu, zorluğunu ,çaresizliğini vel hasılı imkansızlıklarını çok iyi bilen ve yaşayanlarız.
Bunca yaşanmış zorluğa rağmen geçmişe özlem niye derseniz
Samimiyet derim.
Hoşgörü derim.
Doğallık derim.
Güven derim.
Saygı derim.
En çokta insanlıktan nasibini almış insanlar derim.
Geçmişine, kültürüne bağlı hayatın her türlü zorluğuna uyum sağlayan ve bu günümüze şükür diyen insanlar.
Sahi bunlardan etrafınızda kaldı mı.
Ucundan, kıyısından şahit olduk Elhamdülillah.
Ölenlere rahmet, kalanlara selam olsun.
KALDI MI?
Kerpiçten evleri, sarı çamurdan
Yel estikçe toz gelir eski tavandan
Hayat, çardak, samanlık eski zamandan
Danalığı, afuru bilen Kaldı mı
Tömeğe tıkardık eski telisi
Mallara verirdik öte beriyi
Afuru kürümek zabah sporu
Bekniyi, kermeyi bilen Kaldı mı.
Fırın yakılırdı üç günün biri
Çalı toplamaktı işin en zoru
Keşik sırasında niza mis gibi
Yalantuyu, söngeyi bilen Kaldı mı.
Kovanın başları panayır yeri
Bi niza bitmeden başlar diğeri
Girebi, bel kolan, övendireyi
Fiskeyi, panusu bilen Kaldı mı.
Yıllarca mezerliğe çaput bağladuk
Sarelle yoğudu, ekmek yağladuk
Çocuk bezi nerde höllük eledük
Tokacınan çamaşur yuyan Kaldı mı.
Sokuda döverdük bulgur, aşlığı
Başak toplayarak yaptuk harçlığı
Potin niyetine geydük gara lastiği
İskarpini, çaruğu bilen Kaldı mı.
El sabunu yoğudu, varıdı Lili
Kadınların başında çiti çemberi
Hazine sanduğu goca ambarı
Gödegi, kileyi bilen Kaldı mı.
At Gafanın değirmende öğüttük unu
Her zabah okula götür odunu
Gişiler giyerdi palku, sakuyu
Gara öğnük, yakalık bilen Kaldı mı.
Aveyit asuludu nişan olunca
Herkes birşey asardı gendü halınca
Gızı verirük derlerdi tütün bitince
Seysanayı, Göre’yi bilen Kaldı mı.
Düğünler olurdu üç gün üç gece
Cuvara, lokum, leblebi garşulamaca
Sede düğünlerde çıkar dabanca
Ayakkabı saklamayı bilen Kaldı mı.
Perşembe günleri pazar olurdu
Herkes öteberi pırtı alurdu
Tütün satımına verürük denirdi
Az alen geliyom diyen Kaldı mı.
Ceneze oldumu hayat dururdu
Gonu gomşu yemek yapar varurdu
Radıyo, televizyon hep gapanurdu
Başın sağolsun demiye giden Kaldı mı.
Fakiridik emme zengindi gönül
Misirin unundan yaparduk güdül
Hakkı uzatıp durma bak geçti ömür
Hem Biçerim, hem bağlarım diyen Kaldı mı.
Ölenlere Rahmet, Kalanlara Selam Olsun.
Hakkı BİÇER.
