Küçük bir çocuktum seni görünce.
Güzelliğin ile başım dönünce.
Önüme rengarenk güller serince.
Dalına yaslandım, kaldım İstanbul.
—————————-
Sıladan ayrılmış garip bir kuştum.
Sıla hasretiyle yandım, tutuştum.
Çalıştım, çırpındım, bir yuva kurdum.
Dalına tünedim, kaldım İstanbul.
————————–
Hep aklımda kaldı bizim oralar.
Canlandı gözümde yitik anılar.
Sen arkadaş oldun, sılam sevgili.
Aranızda viran oldum İstanbul.
————————-
Aklımdan çıkmıyor o baba yurdum
Hasreti içimde sakladım durdum
Gonca bir gül iken, açmadan soldum
Dalımdan koparıp, aldın İstanbul
————————-
Sılamdan ayrıyım derindir yaram
Merhemi yoktur ki, yaramı saram
Bırak beni İstanbul, sılama varam
Hasretlik bitsin, yeter İstanbul
————————-
Sami’yim, yazarım garip halimce.
Türküler söylerim kendi dilimce.
Sılama varıp ta, hasret bitince
Akan gözyaşlarım, durur İstanbul.
————————-
Eylül 2015
