HAYAT BİR İMTİHANSA…

0
113

KİTAP DÜNYASI
Hüseyin Taşova 1957 Esençay (Bidevi Çardağı) köyünde doğmuş bir şair ve yazarımız. 1979’da Keçiören Çevre Sağlığı Koleji’ni bitirdikten sonra Türkiye’nin çeşitli beldelerinde sağlık kuruluşlarında çalışmış, 1988 yılında Ankara Gevher Nesibe Sağlık Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi. Sağlık meslek liselerinde öğretmenlik ve idarecilik yaparak emekli olmuştur.

 

Lisese tanıştığı Türk Edebiyatı dergisinin şekil verdiği edebî zevkini sürekli okumak ve meslek birikimini artırmak suretiyle geliştirmiş bir yazardır Hüseyin Taşova. Yayımlanmış bir şiir kitabı bulunan Taşova’nın Aralık 2024 yılında basılan ”Hayat Bir İmtihansa Adımı Yazar Çıkarım” adlı nazım-nesir karışık bir kitabı bulunuyor (Gülnar Yayınları, Ankara, 173 s.).

 

Çeşitli okullarda eğitimcilik de yapmış bulunan Taşova’nın kitabına ad seçerken bir öğrenci
efelenmesini hatırlatan “Adımı Yazar Çıkarım” tabirini kullanması dikkat çekicidir. ‘Hayatın bir imtihan oluşu’na bir tepki midir, yoksa bir teslimiyet midir bu adlandırma; ilk bakışta bir karar vermek zor. Yazarın bu hususla ilgili kanaatini yazının sonuna bırakıyoruz.

 

Taşova’nın eğitimci olarak çalıştığı bazı beldelerden simalara dair anlatımlar ve hatıralar taşıyan satırları son derece ilgi çekicidir. Tabii bu beldelerdeki eğitim hayatının seyri konusunda satır aralarına yerleşen ayrıntılar da öyledir. Bunlar Türkiye’nin klasik tarzda yazılacak en geniş tarihinin hiçbir zaman bu tür eserlerde yer almayacak satır başları hükmündedir. Eğitim tarihçilerinin olduğu kadar eğitim bürokrasisinde görev alanların, kanaatimizce eğitimcilerin kaleminden dökülen bu satırlara ilgisiz kalmaması gerekiyor.

 

Kitapta yer alan bazı simalar tarihimizden Osman ve Orhan Gaziler, yazarın hayatıyla hayatı bir yerlerde kesişen öğrencilerinden Canan, Betül İrem, Filiz, Sude, Fadime Beyza Taylan, Ümmügülsüm, Ebru ve dost çevresinden Avukat Ahmet Çıldır, Cennet Kansu gibi zevata ait portrelerdir. Kendi çocuklarından da belli aralıklarla söz eden yazar, bu yolla lise ve üniversite çağındaki çocukların ve gençlerin eğitim yolunda karşılaştıkları -bazen hayret uyandırıcı- maceralarından da bir ebeveyn olarak bahisler açıyor. Dolayısıyla eğitim alanına, hem bir eğitimci hem bir ebeveyn olarak eğilmiş oluyor. Ağırlıklı olarak eğitim hayatından izdüşümler yansıtsa da, bazen de hac mevzusu gibi bazı dinî konulara dair bilgiler veriyor.

 

Kitabının adında yer alan ifadeye bir yolculuk esnasında mola verdiği bir tesiste Adana plakalı bir minibüste denk gelen Taşova, sonuç itibariyle bu sözü şöyle yorumluyor:
“Eğer adını yazıp boş kâğıdın altına imza atıp çıkar isek “sıfır” alırız ama o kâğıttaki soruların tamamına ya da bir kısmına cevap verip altına imza atar isek karşılığı olan puanı alır o imtihandan yüzümüzün akı ile çıkarız inşallah…” (s. 12).

 

Yazarın, ilk bakışta ilgi uyandıran kitap adındaki kalıp ifadeye dair bu yorumunu belki en başta zikretmemiz gerekirdi. Fakat sona bırakmak suretiyle “insan yetiştirmek” gibi bir derdi olan eğitimcinin bu amacını da akılda kalacak şekilde yansıtmak istedik. Aynı zamanda kitabın ikinci yazısı olan “Hayat Bir İmtihansa, Adımı Yazar Çıkarım” başlıklı nesrin hemen peşinden yine aynı başlıklı bir manzumenin yer aldığını da belirtmek isteriz.

 

Eğitimcilerin kaleminden çıkan her metin dikkat çekicidir.

Yorum Ekle