Amasya İtimat

Güzellik Özümüzde

0
1522

 

Alaycı bir göz ile bakma sokaklarıma,
Onlar huzur beşiği, onlar benim ilacım.
Çamuru çiçek gibi konar şakaklarıma,
Bulvar cinayetleri, cadde benim yabancım.
Bütün güzellikleri özüme gömdüm bacım.

Benim kerpiç kokulu görkemsiz yapılarım,
Her konuğa açıktır destursuz kapılarım,
Ah! Uhdeme onansa, verilse tapularım,
Bir panayır ruhuyla boy verecek inancım,
Dokunsa yüreklere o esrarlı kıvılcım

Her halime hamd ettim, ne soyundum ne soydum,
Her gece yorganımı kefen bilip uyudum,
Gururu törpüledim, dünyaya çoktan doydum,
Tefekkür; derin hülyam, başlar gönlümde sancım,
İctihat kuramının cevheri aşktır bacım.

Şu gördüğün arazi senin gözünde kıraç,
Kaç açıdan baktın ki, bir de kalp gözünü aç,
Riya bana uğramaz, fesatlık bana muhtaç,
Yol bilene düz olur heybetli sarp yamacım,
Bütün güzellikleri özüme gömdüm bacım.

Şu çıplak dağlarım ki, şefkatin ana yurdu,
Kendini sıka sıka hep testimi doldurdu,
Kolsuz kanatsız gezen solucanı doyurdu,
İster yanımda yoldaş ister olsun davacım,
Mevlâ’dan gayrısına medet umulmaz bacım

Dizdarımdır her gece, sürur içinde âfak,
Niyazımla gülümser, karşılar sonra şafak,
Alnım tayyareye park, yüzüm kardan daha ak,
Tekbir pınarlarından huzur içer sarnıcım,
Bütün güzellikleri özüme gömdüm bacım.

Nüvemizde şâd olur! Mahal ardan uzaksa,
Baş şerefe zırh olur, arzu bendini yıksa,
Şehvet membalarından iştah önüme aksa,
Hiç bir heves uğruna edep savurmaz sacım,
Bütün güzellikleri özüme gömdüm bacım.

Şu şapşal kılık ile şöyle bir silkelensem,
Bir an gaflete dalıp sahiden öfkelensem,
Yırtsam mahremlerimi kalınlaşır ki ensem,
Yâd ellerden yâr gelir olur başımda tacım,
Ayşe’min sadakati dünyaya bedel bacım

Nefestedir, histedir “Cismi, Candan Ayıran”
Sevdasıyla can bulup, açtı gönülde yaram,
Nilüferler yüzüyor usaremde her bayram,
Üryan sahillerinde taş kesilir kulacım,
Ben böyle arzuları ateşe bastım bacım.

Arz’ı yırtarak gelir, özde demetlenir Nur,
Çorak topraklarımda o Nur, onur doğurur,
Bizden türeyen nesil bu meşreple yoğrulur,
İsm-i Azâm içerek mala çalar sıvacım,
Çehresine aldanma; işte sılam “bu” bacım.

Fesih Aktaş
(Taşova, 21.02.2007)

Yorum Ekle

Önceki İçerikİŞÇİ SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİ
Sonraki İçerikÖZEL İDARE’DEN KARLA MÜCADELE
Fesih Aktaş
1966 Ağrı/Taşlıçay/Aşağı Toklu Köyünde doğdu. İlk ve ortaokulu memleketinde okudu. Konya Atatürk Sağlık Meslek Lisesinden 1985 yılında mezun olduktan sonra, Adıyaman'ın Gerger ilçesinin Güngörmüş Sağlık Ocağında dört yıl sağlık memurluğu yaptı. 1989 yılında girdiği Erzurum İbrahim Hakkı Sağlık Eğitim Enstitüsünden 1992 yılında bölüm birincisi olarak mezun oldu. İnönü Üniversitesinden lisans tamamladı. Amasya Taşova Sağlık Meslek Lisesinde meslek dersleri öğretmeni, müdür yardımcısı ve okul müdürü olarak çalıştı. Amasya Merkez Anadolu Sağlık Meslek Lisesinin kurucu müdürlüğünü yaptı. Halen Afyon İhsaniye İbn-i Sina Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesinde Hemşirelik alan öğretmeni olarak görev yapan yazar, evli ve iki çocuk babasıdır.

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz