Amasya İtimat

Gelmiş geçmiş en büyük Güftekarımız: SALİH KORKMAZ BELGESELİ 2

0
392
Ahmet Şimşek-05amasyam-05 Kültür, Haber, Magazin   SAFHAYAT
Has Öykü-245
SALİH KORKMAZ-2
Ticaret-35
Beraber yaşadığımız tahmin edilemeyecek kadar çok ve uzun süre anılarımız olmuştur. Elimde kalan notları aktarmaya çalışacağım.
***
Salih Ağabey ile bir gün kapı önündeki O ağacın altında otururken İlyas Beyli Şoför Orhan Mavi Austin kamyonuyla çıktı geldi.
163 numaralı Has Öyküde anlatılan ilk zararım olan kavunların alınmasında Salih Korkmaz bana destek oldu.
Evinin merdiven altını bana tahsis etti. Ürünü oraya koydum.
Kavunlar götürü usulde yarım ton kabul edildi. Artanların bir kısmı Orhan Ağabey ve adamları tarafından paylaşıldı.
Bir kısmı tanıtım amacıyla kesildi. Gelen geçene ikram edildi.
Bu arada Salih Ağabeyde;
Benim yiyeceğim kavunu da helal edersin artık dedi.
Bende,
Lafı mı olur ağabey dedim. Yetkiyi verdim.
Kavunlar kısa sürede bozuldu. Yenecek gibi olanları annem konu komşuya dağıttı. Salih Ağabey eşi dostu kavunla ağırladı.
Salih Ağabeyden günde bir teneke çöp çıkarken bu sürede üç teneke kavun kabuğu çöpe attı.
Salih Korkmaz’la ilk diyaloglarımız böyle başlamıştı.
***

Salih Korkmaz la arkadaşım Işık’ın bir tartışması olmuştu. Salih Ağabey bunu Işık’ın babasına şikâyet etmişti.
Babası da durumu öğrenmek için dükkâna geldi. Bahse konu olay ve Işık’ın babasıyla aramızda geçen konuşmalar 237 numaralı Işık 2 adlı öykümde anlatılmıştır.
Salih Korkmaz’ın kayınpederi Gazozcu Hilmi’den damadına gelip giderken bana da satmak üzere kasasıyla gazoz bırakmasını istedim.
O da memnuniyetle kabul etti. Böylece çeşidime bir de yerel gazoz katılmıştı.
Salih Korkmaz İlköğretim Müdürlüğü bünyesinde; Hala Oğlu Dayım Rahim Torun ile birlikte çalıştılar.
Onunla beraber çok uyum içindeydiler. İş bitti mi o zaman meşhur olan anastra kâğıt oynamaya kahveye beraber giderlerdi.
Dayımın kadrosu odacıydı. Ama ona merkez ilçeye bağlı ilkokul öğretmenlerinin ücret karşılığı mutemetliği yapma görevi vermişlerdi.
Bordro ve maaş fişlerini çoğu mesai dışında, cumartesi Pazar ve evde tanzim ederdi.
İdare binasında da memurlar dağıldıktan sonra temizlik ve benzeri işleri yapardı. Salih Korkmaz dayı ile oyuna yetişebilmek için çoğu kez ona yardım ederdi. Yani Dostlukları güçlüydü.
Bir gün Dayıya dedim ki.
-Dükkânı kapattığım da Salih Korkmaz’ın bana bir miktar takıntısı kaldı. Usulüyle söylesen de borcunu ödese.
-Yeğenim Salih çok iyi, hoş bir insan ama epey açılmış bir türlü toparlanamıyor.
-Sattığı kitaplardan da para kazanmıyor mu?
-Bütçe çok açık olunca gelirler karşılamıyor. Mücadele veriyor ama yettiremiyor.
-Bense durumu iyi sanıyordum.
-Göründüğü gibi değil. Kitapların basılması, pazarlanması, dağıtılması… Gibi masrafları çok,
-Bu kadarını bilmiyordum.
-İyi bir insan ama ekonomisini düzeltemiyor. Senin de Salih’le aran iyi. Alacağını unut. Halk Ozanına bir katkım olsun…
Dayı ile bu hususta uzun bir söyleşimiz oldu. Dayının bir bildiği vardır deyip. Bu hususu bir daha hiç gündeme getirmedim. Sanata, sanatçıya desteğim olsun dedim.
“DEVAM EDECEK”

Yorum Ekle