Eski bir resmi var şimdi odamda
Her kul gibi fani beşerdi deden.
İki göz bir evde, topraktan damda
Züğürt kral gibi yaşardı deden.
Dört beş koyunla bir ineği vardı
Meşeden bir çoban değneği vardı
Sırtında yamalı “köyneği”* vardı
Yük sırtında dağlar aşardı deden.
Şu ocağın tütsün diye dumanı
Çalıştı, “gevredi her gün imanı”*
Temmuz sıcağında, harman zamanı
Güneşin alnında pişerdi deden.
“Çift sürdüğü”* tarla susuz kıraçtı
Üç gün toksa karnı iki gün açtı
Ömrü bir hengame içinde geçti
Kızar bazen gama düşerdi deden.
Bir türkü söylerdi düşünce gama
“Lazım olur,” derdi “adam adama.”
“Göverip de bostan olmadı,”* ama
Her bahar köklerden yeşerdi deden.
Daha genç yaşında yetim kalmıştı
Kıtlık vakti dört yıl asker olmuştu
Okuma öğrenip rütbe almıştı
“Onbaşı” diye şerh düşerdi deden.
Cebinde “yağlığı”* üç dört katlıydı
Kavruk esmer yüzü Oğuz hatlıydı
“Mencilis adamı”,* dili tatlıydı
Sohbete gelince coşardı deden.
Sofrası açıktı, gönlü bol idi
Varını paylaşan cömert el idi
Yayla yollarında coşkun sel idi
Doldurur dereyi taşardı deden.
Âlim değil amma arif biriydi
Köy yerinde yiğit, “herif” biriydi
“Konuya komşuya”* zarif biriydi
Muhtaca yardıma koşardı deden.
Dokuz yıl muhtarlık eyledi köye
“Meyitler”* okurdu kaymakam beye
Her gelen Tanrı’dan misafir diye
Ağırlamak için “şaşardı”* deden.
Tüm varı adıydı, yoktu parası
Çok zenginden ağır çekti darası
Gocunmazdı zira yoktu yarası
Kötünün bağrını deşerdi deden.
Ne zalimden kaçtı, ne güçten ürktü
Ömründe sadece Allah’tan korktu
İhlaslı Müslüman, Türk oğlu Türk’tü
Adamın hası bir Avşar’dı deden.
Oğlum, deden köklü kayaydı dağda
Hâlâ hatırı var ölüde sağda
Adamın adamı sattığı çağda
İnsanca kalmayı başardı deden.
Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
01.06.2018-Eskişehir
*köynek: Elde biçilip dikilen iç gömleği
*imanı gevremek: Çok çalışmak, yorulmak
*çift sürmek: Öküz/atla tarla sürmek
*göverip bostan olmamak: Zamanı geçti, geç oldu
*yağlık: Büyükçe mendil
*mencilis adamı: Sohbet meclislerinde aranan adam
*konu komşu: Etraf, komşular
*meyit: Beyit. Şiir, ağıt bölümleri.
*şaşmak: Eli ayağına dolaşmak
* * *
* * *
ETEK YAZILAR :
(Yani Notlar)
(ES)
“Etek yazılar” şeklinde “notlar” kısmını ifade ettim zira bu kelimeyi Kahramanmaraşlı bir yazardan aldım.
İkincisi atların ağzındaki “büňek” yani “maske” değildir; YEM torbasıdır.
Onlar da canlılar ve yaban hayvanı değiller. İnsanla bağları kuvvetli ve insanın gözüne bakarlar.
Dinlenme esnasında yem yiyorlar.
Evcil hayvanlar.
Onlarla çalışan insan onlara bakmak zorundadır.
Haricen de mükellefiyet düşmez.
Sadece sığır ve davar cinsi değil; it köpek ve kedi ve at ve eşek ve tavuk ve culuk ve kaz gibi hayvanlar insanların emrine verilmiştir.
Bakmakla mükelleftirler.
(“Amade kıldık” buyuruyor Allah ü Azimüş’Şân. Yani insana itiraz etmezler. Görevlerini bilirler.)
Ötesinde, “bana ne” türünden davranışlar nedeniyle, zulüm nedeniyle, insanlara ahirette “bana ne” tavrıyla karşılama yapılacaktır.
Yorum Ekle
