Ahmet Kıymet
Sene 1967/1970 yanılmıyorsam elbette. Taşova küçük bir kaza, herkes mutlu bizler çocuktuk. Okullar kapanınca hepimiz Kur’an kursuna yazılır, caminin bahçesinde sosyalleşirdik. Hocamız Mercimekli Abbas Saykal hoca. yaşıyorsa Allah ömür versin.
Kursta günler ilerledikçe ben güzel Kur’an okumada birinci oldum, Dayı Süleyman Aloğlu ikinci oldu.
Haftalar sonra Hayati Ulukaya geldi Uluköy’den. Bizim okumasını öğrenemediğimiz yerleri Hayati öğrenmişte gelmişti. Tekrar yarışma yapıldı. Hayati Ulukaya birinci, ben ikinci Dayı Süleyman Aloğlu üçüncü oldu.
Bu durum çok ağrımıza gitti. Ben ikinciliği Süleyman da üçüncülüğü kabullenemedik. Ne yapalım ne edelim ”Hayatiyi mi dövek lan ne diyosun” derken. Hayati’nin Babasına ”OĞLUN HAYATİYİ SEVİYORSAN Kur’an kursundan al” diye tehdit mektubu yazmaya karar verdik.
Mektubu yazdık zarfa koyduk Sobacıların olduğu caddede Mehmet Ulukaya’nın dükkanının önündeki Gavlağan ağacının arkasına saklandık ama mektubu içeriye sen at ben atayım kavgasından 3-4 gün gittik geldik ama atamadık.
Ben ikinciliğe Süleyman da üçüncülüğe razı olduk. Hayati Ulukaya ta o zaman zekiydi her şeyi hemen anlıyordu.
50 yıl sonra üçümüz İstanbul’da benim Pizza restorantında müzikli bir akşam sahnede bunu anlattım, ikisini de sahneye aldım. Hayati ”bana niye demediniz oğlum” dedi, Süleyman da suçu benim üstüme attı, ”Ahmet’in fikriydi” dedi herkes gülüştü biz de anılarımızı tazelemiş olduk.
BUGÜN DAYI SULEYMAN’IN ÖLÜM HABERİNİ ALDIM ÇOK ÜZGÜNÜM NUR İÇİNDE YAT KOCAOĞLAN SEN BENİM ÇOCUKLUĞUMDUN.
