İlyas Özdemir – Eğitimci-Yazar
Taşova Vergi Dairesi emeklisi Ahmet Özalp’ın vefat haberini tüm sevenleri gibi üzüntüyle öğrendim. Allah gani gani rahmet eylesin.
Ahmet mütevazı ve güleryüzlü kişiliği ile herkesin gönlüne girmiş bir şahsiyetti. Onun hal ve hareketlerinden, mesai arkadaşı ilişkilerinden birçoğumuz ders çıkarmalı. Üç günlük dünyada Ahmet gibi olmalı. “Baki kalan bu dünyada hoş bir sadâ imiş” Babası Orman kesim memuru Osman ağabeyim 72’li yıllarda Akpınar’da öğrenciyken Karlık kuzgışla’da kütüklere çıkmaz boya ile kutur yazdırırdı. Okul harçlığı için muhabbetle Veyis, Ahmet, Hayrettin, Cemal, Sefer dayı ormanda Maktada çalışırdık. Osman abi ne kadar iyiyse oğlu Ahmet’te aynı öyleydi. Efendi ve kibar.
Akifin “Sessiz yaşadım kim beni nerden bilecek?” dediği gibi. Ahmet kardeşimizde nefsinin esiri olmadan sessizce aramızdan ayrıldı.
Nurlar içinde olsun. Makamı cennet olsun.
Tüm sevenlerinin başı sağolsun.
