Sağı solu bek belli olmayan birez de tahtası evsük içerisinde delü gücüğü barındıran bir aydı Şubat. En azından bu zamana kadar öyleydi hep. Küresel ısınma ve buna bağlı olarak ekolojik denge bozukluğu sebebiyle hepsinden öte Cenab-ı Allah’ın takdirinden olsa gerek bu Coğrafyanın her şeyi yekten değişir oldu, birden bire.
Adam boyu karların yağdığı, tipiden afura, samanlığa dahi gidilemeyen, tabiatın üzerinin bembeyaz yorganla kaplandığı ve tüm nebatın daha güçlü uyanmak için derin uykuya daldığı aydı Şubat.
Ve ömre benzerdi ayların en kısası, her türlü zorluğuna rağmen göz açıp kapayıncaya kadar geçip giden.
Bizim oralarda ocak başlarında yanan kütüklerin çıtırtısına karışan yanık bir türküydü Şubat. Kimi Sarıkamış. kimi zamanda Yemen için söylenen.
Geri gelmez zamanların özetiydi Şubat buğulu camlara kalpten geldiği gibi yazılıp, çizilen.
Hoş geldin Şubat.
Şubat’ım
Gökyüzü masmavidir, dağ başları kar
Engülüs’ün ufkunda, yüzer bulutlar
Tabiata ilanı aşkıdır, en kısa ayın
Geçmişe hesap sorar, geçmiş yıllarım
Guşuf bağlarında gezer Şubat’ım.
Seyrine doyulmaz, şu manzaranın
Aldıklarını vermeyecek, gara toprağın
Fırın önünden kokusu, gelir pağacın
Gözümde canlanır, Hayvalıbaşım
Üsüğün dağından, tozar Şubat’ım.
Gün doğar Canik’ten, aşar, Akdağ’a
Lale, sümbül kokusu, siner toprağa
İnsan bir gün daha, yaklaşır sona
Kızılböğürden poyraz, eser rüzgarım
Ömrüme hoş, safa geldin, Şubat’ım.
Hakkı BİÇER
23 Şubat 2023
İstanbul Bahçeşehir
